O πίνακας (table) αποτελείται από ένα σύνολο ομοειδών απλών στοι- χείων, καθένα από τα οποία καθορίζεται με τη βοήθεια ενός ή περισ- σοτέρων δεικτών.

Ένας πίνακας μπορεί να είναι μίας, δύο ή περισσοτέρων διαστάσεων, ανάλογα με το πλήθος δεικτών που χρειάζονται για να καθοριστεί η θέση του.

 Μία στοίβα (stack) είναι μια γραμμική διάταξη στοιχείων, στην οποία εισάγονται και εξάγονται στοιχεία μόνο από το ένα άκρο.

Η λειτουργία της εισαγωγής αποκαλείται ώθηση (push) και της εξαγω- γής απώθηση (pull ή pop).

Η φιλοσοφία εισαγωγής και εξαγωγής των στοιχείων ονομάζεται LIFO (Last In, First Out), δηλαδή το τελευταίο εισαγόμενο δεδομένο εξέρχεται και πρώτο.

Μια ουρά (queue) αποτελεί μια γραμμική διάταξη στοιχείων, στην οποία εισάγονται νέα στοιχεία από ένα άκρο και εξάγονται υπάρχοντα στοιχεία από το άλλο άκρο .

Η λειτουργία της ουράς απο- καλείται FIFO (First In, First Out), δηλαδή το στοιχείο το οποίο εισά- γεται πρώτο στην ουρά εξέρχεται και πρώτο.

Σε μια (συνδεσμική) λίστα (linked list) τα στοιχεία φαίνονται «λογι- κά» ότι είναι γραμμικά διατεταγμένα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι βρίσκονται σε συνεχόμενες θέσεις της μνήμης του υπολογιστή

Ανεξάρτητα από τη θέση που καταλαμβάνει στη μνήμη ένα δεδομένο, συσχετίζεται με το επόμενό του με τη βοήθεια κάποιου δείκτη (pointer).

Τo δένδρο (tree) είναι μη γραμμική δομή που αποτελείται από ένα σύ- νολο κόμβων, οι οποίοι συνδέονται με ακμές.

Υπάρχει μόνο ένας κόμβος, από τον οποίο μόνο ξεκινούν ακμές, που ονομάζε- ται ρίζα (root).

Σε όλους τους άλλους κόμβους καταλήγει μία ακμή και ξεκινούν καμία, μία ή περισσότερες.

Οι κόμβοι στους οποίους καταλή- γουν μόνο ακμές, ονομάζονται φύλλα.

Ο γράφος (graph) αποτελεί τη πιο γενική δομή δεδομένων μια και απο- τελείται από κόμβους και ακμές χωρίς όμως κάποια ιεράρχηση.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι διάκρισης των δομών δεδομένων.

Διακρίνονται σε στατικές και δυναμικές.

Οι στατικές δομές έχουν σταθερό μέγεθος και μπορούν να κατακρατήσουν συγκεκριμένο πλήθος στοιχείων.

Αντίθετα οι δυναμικές δομές δεν έχουν σταθερό μέγεθος και το πλήθος των στοιχείων τους μπορεί να μεγαλώνει ή να μικραίνει καθώς στη δομή εισάγονται νέα δεδομένα ή διαγράφονται άλλα.

Οι δομές δεδομένων διακρίνονται επίσης σε γραμμικές και μη γραμ- μικές.

Στις γραμμικές δομές μπορεί να ορισθεί κάποια σχέση διάταξης για δύο οποιαδήποτε διαδοχικά στοιχεία τους.

Αυτό σημαίνει ότι κάποιο στοιχείο θα είναι πρώτο και κάποιο τελευταίο.

Οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα θα έπεται από το προηγούμενό του και θα προηγείται από το επόμενό του.

Στις μη γραμμικές δομές δεν μπορεί να οριστεί μια σχέση διάταξης όπως η παραπάνω.

Τέτοιες δομές είναι τα δένδρα και οι γράφοι.

Στα δένδρα ένας κόμβος έχει έναν προηγούμενο αλλά πιθανόν πολλούς επόμενους.

Στους γράφους κάθε κόμβος μπορεί να έχει πολ- λούς προηγούμενους και πολλούς επόμενους.